نور منظره یک مفهوم نسبتاً کلی است. در واقع، اگر یک تقسیم بندی دقیق محصول انجام شود، چراغ های منظره را می توان به 12 نوع زیر تقسیم کرد.
1. نورهای منظره در مقیاس بزرگ: ارتفاع 4-8 متر، یک صحنه در روز و افکت های دو لایه صحنه و نور پس از روشن شدن در شب که برخی از آنها نوعی رنگ هستند: جوی و جدی.
2. نور خیابان: ارتفاع عمومی 6-12 متر است. دلیل استاندارد ایجاب می کند که انتخاب ارتفاع چراغ خیابان باید با عرض جاده هماهنگ باشد. پس از پرس و جو، مشخص شد که اگر ارتفاع کافی نباشد، چراغ خیابان آرنجی ممکن است زیبا نباشد.
3. چراغ های باغ: 2.5-4 متر ارتفاع، بسیار غنی از سبک، و به طور گسترده ای در مقیاس روشنایی، عمدتا در مناطق مسکونی و برخی از نقاط دیدنی استفاده می شود.
4. چراغ چمنی: ارتفاع: 0.5-0.8 متر، با طیف گسترده ای از سبک، متعلق به لامپ های تزئینی، می تواند به عنوان نور کمکی، برای برخی از مناطق بین چمن که نیاز به نور کم و نور کمکی استفاده می شود.
5. لامپ مدفون (لامپ زیرزمینی): منبع نور به سمت بالا می رود و جهت نور پس از عبور از درپوش به طور متفاوت تنظیم می شود. به عنوان مثال، نور ستون ها و درختان به سمت بالا هدایت می شود. یک ماسک به مجاورت چمن یا یک جهت خاص هواپیما و غیره اضافه کنید.
6. چراغ های درختی: نصب شده در اطراف درختان، لامپ های کمی برای این کار وجود دارد، چراغ های مدفون و نورافکن نیز می توانند به این اثر دست یابند.
7. نور زیر آب: آن را در استخر قرار دهید، اگر منبع نور LED باشد، رنگ های زیادی وجود دارد. مقررات مختلفی در مورد سطح ضد آب با توجه به عمق آب وجود دارد و برای اطمینان از ایمنی باید از ولتاژ بسیار پایین استفاده شود.
8. نور پله (نور دیوار کناری): عمدتاً برای پله ها و پله ها استفاده می شود، نور جزئی در مقیاس کوچک، حتی اگر مردم پله ها، جاده ها و غیره را ببینند، همچنین اثر راه اندازی پله ها را دارد.
9. چراغ دیواری: نصب شده بر روی ستون، دو سر دروازه، وسط دیوار و غیره، ترفندهای زیادی وجود دارد، صحنه روز، روشنایی شب.
10. نورافکن: همانطور که از نام آن پیداست، نور به قسمت خاصی تابیده می شود و نور کلیدی را برجسته می کند.
11. نورافکن: نور پراکنده است و متعلق به منبع نور سطحی است
12. نور خطی: قدرت منبع نور خیلی زیاد نیست و اغلب به صورت گروهی برای ترسیم نوارهای بزرگ نور استفاده می شود.3